چون بلبل بی دل بَرِ گل سرگشته
آوارۀ دشت و کوه و صحرا گشته
بی نغمۀ هم بال و پرم می میرم
سازم شده با سوز جگر آغشته
فرنگیس رزمی
من بذرهایی از وفا کاشته ام
من خارهایی از جفا برداشته ام
از بی وفایی را ندیدم خاطره
مهر و عزت در دلش را خواسته ام
فرنگیس رزمی