:
ز شوقت بی امان در پیچ و تابم
تو که آئی چو رویائی به خوابم
سفر کــردی و رفتی از برِ من
چه می دانی تو از حال خرابم؟
رزمی فرنگیس

 چون بلبل بی دل بَرِ گل سرگشته
آوارۀ دشت و کوه و صحرا گشته
بی نغمۀ هم بال و پرم می میرم
سازم شده با سوز جگر آغشته

فرنگیس رزمی

من بذرهایی از وفا کاشته ام
من خارهایی از جفا برداشته ام
از بی  وفایی را ندیدم خاطره
مهر و عزت در دلش را خواسته ام

فرنگیس رزمی