تو را می خواهم
بیا و در برِ من دلبری کن
به آیینِ خود ای شیرینتر از جان
به خندههای خود، شور و شری کن
کنار من بمان از روی احسان
زدم فریادِ غم در کوی و برزن
تو را میخواهم ای همواره جانان
نثار روی زیبای تو از من
دوباره، عاشقیهای فراوان
چه نیکو! محرم رازت منم من
الا دلخوشیِ فردای من تو
خرامان، در پی نازت منم من
سراسر میشوی دنیای من تو
چه خوندل بودم از درد فراقت
من از غیر تو دل برکنده بودم
چه میدانی تو از آن درد و طاقت
مثال مرغکی پرکنده بودم
گذار خاطرات با تو بودن
به شبها، با دل من، قصهها داشت
نشد یاد تو از خاطر زدودن
نبودی و دل من غصهها داشت
خوشا آن لحظهای که با دلی باز
دمی بنشینی و دستت بگیرم
بگویم تا بدانی ای گل ناز
نمیخواهم که دور از تو بمیرم
شعر از : شوریده لرستانی افلاکی
چه استغفاری مانع نوشتن گناه میشود؟
ماه مبارک رمضان، ماه دعا و نیایش و بهترین فرصت برای طلب مغفرت و استغفار از خداوند متعال است.
، پیامبر خدا(ص) در خصوص جایگاه استغفار فرمودند: «بهترین دعا، آمرزش خواهی است۱».
امام صادق(ع) نیز در پاسخ به این سؤال که چه استغفاری مانع نوشتن گناه میشود؟ فرمودند: « هرگاه بنده گناهی مرتکب شود، از بامداد تا شب به او مهلت داده میشود. اگر آمرزش خواست، آن گناه برایش نوشته نمیشود۲».
امام علی(ع) نیز درباره این که هرکس نعمت استغفار بیابد از چه نعمتی محروم نمیشود؟ میفرمایند: «به هر کس (نعمت) آمرزش خواهی داده شود، از آمرزیده شدن محروم نشود۳».
رسول مکرم اسلام همچنین ارزش پیامد استغفار زیاد را چنین توصیف میفرمایند: «هر کس زیاد آمرزش بخواهد، خداوند از هر غمی برای او گشایشی قرار دهد و از هر تنگنایی برون شوی۴».
امام علی(ع) نیز درباره این که خود را با استغفار، معطر کردن چه ثمرهای دارد؟ فرمودند: «با آمرزش خواهی، خود را معطّر کنید تا بوی گناهان شما را رسوا نکند۵».
“آیتالله مجتهدی تهرانی فرمودند
در مفاتیح در دعایی میخوانیم که خدایا برای تاریکی قبرم گریه میکنم. خدایا برای تنگی لحدم گریه میکنم. آخر زندگی انسان قرار گرفتن در قبور است و حدیث داریم که شبانهروز، قبر ما ۵ کلمه را صدا میکند. قبر صبح به صبح میگوید: من خانه تنهایی تو هستم، برای خودت انیسی پیدا کن با انجام کار خیر!
وی ادامه میدهد: قبر همچنین به ما میگوید که منم خانه تاریکی تو، یک چراغی برای خودت بفرست! میگوید: من خانه پر از کرم و عقرب توام، زهری بفرست تا کرمها را بکشد!
قبری که پر از عقرب بود
این مدرس بزرگ اخلاق در ادامه اظهار میکند: در گذشته شخصی بود به نام حاج سعید حقگو، میگفت: در قم جنازهای را بردیم تا دفن کنیم، قبر پر از عقرب بود و هرچه از آنها را میکشتیم باز هم در قبر میجوشیدند و در آخر خسته شدیم و جنازه را روی عقربها گذاشتیم و روی آن خاک ریختیم.
این استاد اخلاق میگوید: این صداهای قبر را بشنویم و در فکر مردن باشیم، ما آنچنان شیفته دنیا هستیم که بیهوش شدهایم و آدمی که بیهوش باشد، هیچ نمیفهمد. از خدا بخواهیم ما را هوشیار کند.
آیتالله مجتهدی تهرانی در ادامه میگوید: خدایا کاری کن از برکات ماه رمضان استفاده کنیم. برخی استفاده نمیکنند و حتی برای سحر بلند نمیشوند. برای استفاده از برکات ماه رمضان باید هنگام سحر بیدار شد و دعا خواند و عبادت کرد. حتی آنانکه مسافر هستند و یا به علت بیماری روزه نمیگیرند، هم وقت سحر بیدار شوند و بهره ببرند.
وی ادامه میدهد: بهره ماه رمضان بهشت و بهرههای معنوی است. بهرههایی که خدا میدهد، معنویاند که باید برای رسیدن به آنها دعا کرد.
آیتالله مجتهدی تهرانی در ادامه سخنان خود در شرح فراز «وسَهّلْ سَبیلی الى خَیراتِهِ» میگوید: خدایا راه من به سمت خیراتش را آسان کن. رمضان خیرات بسیاری دارد. آدم اگر بتواند افطاری دهد، خیرات کرده است. اگر تمکن مالی دارید، افطاری درست کنید و به فامیل خود به خصوص آنانکه فقیر هستند، افطاری بدهید که از کارهای ثواب است.
وی با اشاره به اقداماتی که در دهههای قبل برای گرایش کودکان و جوانان به مسجد انجام میدادند، میگوید: در مساجد حتی درخت توت میکاشتند تا کودکان به هوای خوردن توت به مساجد بیایند؛ اما الآن کاری نمیکنند تا جوانان به مساجد روی بیاورند و مسجدها را بیشتر افراد مسن پر میکنند.
یک غیبت مساوی است با هدیه ۴۰ روز حسنات به فرد غیبت شونده
این استاد اخلاق ادامه میدهد: در کار خیر افراد فقیر آبرومند شناسایی کنید و به آنها کمک کنید. از احوال همسایههایتان با خبر شوید و اگر مستحق بودند به آنها کمک کنید. اگر کسی خبر نداشته باشد و همسایهاش گرسنه باشد مورد اعتراض قرار میگیرد و اگر باخبر باشد و کمک نکند، کافر است. حدیث داریم که کسی اگر همسایهاش گرسنه باشد، مسلمان نیست.
آیتالله مجتهدی تهرانی همچنین در تشریح «ولاتَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ» اظهار میکند: خدایا من را از قبول حسنات محروم نکن. اگر دعای ابوحمزه نماز شب و دعای سحر میخوانم و روزه میگیرم، حسنات و ثواب اینها را به من بده و من را محروم نکن. یعنی کاری نکنم که آن حسنات از بین برود؛ چون آدم یک غیبت کند، حسنات کاری که کرده از بین میرود.
وی میگوید: اگر کسی غیبت دیگری را بکند، تا ۴۰ روز ثواب اعمال او در نامه اعمال آن شخص (غیبت شونده) نوشته میشود و این حدیث است. غیبت کردن، دروغ گفتن، نگاه کردن به نامحرم، گمان بد به کسی زدن باعث میشود که حسنات آدمی از بین برود.
آیتالله مجتهدی تهرانی در خصوص فراز پایانی دعای روز نوزدهم ماه رمضان میگوید: خدا ما را به دین حق یعنی دین اسلام و مذهب شیعه دوازده امامی راهنمایی کرده است و اینکه شیعه مرتضی علی (ع) هستیم خیلی مهم است. خدایا این چند دعا را درباره ما مستجاب بفرما! خدا بر ما بندگان رحم کن التماس دعا دارم با علی مولا
حدیث……………………………………………………………..
نهج البلاغه: آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن، آنگاه دستان خداوند را میبینی که زودتر از تو دستبهکار شده است
………………..
امشب رحمت دوست جاریست، مانند رود، نه! مانند باران، اگر دلتان لرزید، بغضتان ترکید، کسی اینجا محتاج دعاست، اگر یادتان بود باران گرفت، دعایی به حال من بیابان کنید
شب فاطمه (س) و قدر خداوند است؛ پس هر کس حق شناخت فاطمه (س) را به جا آورد، شب قدر را درک کرده است»
«تقدیرات در شب نوزدهم است و حتمی شدن آن در شب بیستویکم و امضای آن در شب بیستوسوم»
……………….
پیامبر اکرم (ص):
«هر کس شب قدر را بیدار بماند گناهانش آمرزیده میشود؛ حتی اگر تعداد آنها به تعداد ستارگان آسمان و به سنگینی کوهها باشد»
«هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال بعد عذاب از او برداشته میشود»
«هرکس شب قدر را با ایمان و محاسبه بیدار ماند، تمام گناهان گذشته و آیندهاش بخشیده میشود»
امام صادق(ع): «شب فاطمه (س) و قدر خداوند است؛ پس هر کس حق شناخت فاطمه (س) را به جا آورد، شب قدر را درک کرده است»
شب قدر
برای اجابت دعا در شب قدر باید کارهایی کرد و به کسانی متوسل شد که خداوند به ما نگاه کند و دعاهایمان را اجابت نماید از جمله آنها عبارتند از:
الف ـ تأکید بر دعا در شب قدر
الإقبال ـ به نقل از حمّاد بن عثمان ـ :شب بیست و یکم ماه رمضان ، خدمت امام صادق علیه السلام وارد شدم. به من فرمود:
«اى حمّاد! غسل کرده اى؟»
گفتم: آرى ، فدایت شوم.
پس ، حصیرى طلبید. سپس فرمود:«کنار من بیا و نماز بخوان».
امام علیه السلام همواره نماز مى خواند و من نیز کنار او نماز مى خواندم ، تا آن که از همه نمازهایمان فارغ شدیم. سپس شروع کرد به دعا کردن.
من نیز دعاى او را آمین مى گفتم ، تا آن که سپیده دمید. اذان و اقامه گفت و بعضى از فرزندان نوجوان خود را صدا زد.
ما پشت سرش ایستادیم و او جلو رفت و براى ما نماز صبح را به جماعت خواند. ۱