مروری بر خواص نارنج و بهارنارنج در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. نارنج میوه درختچه ای از خانواده مرکبات است که موطن اصلی آن را چین می دانند. این میوه در قرون وسطی به عنوان دارویی توسط پزشکان عرب استفاده می شد. در قرن شانزدهم میلادی ملکه ایتالیا به نام آناماری دنرولا، اولین بار از عطر گل های آن به عنوان معطرکننده دستکش هایش استفاده کرد. از آن به بعد عطر آن به نام نرولی مشهور و استفاده از آن روز به روز بیشتر شد. گل های نارنج در ایران به نام بهار نارنج معروف است که بوی بسیار معطر و مطبوعی دارد. قسمت های مورد استفاده نارنج شامل آب میوه، پوست میوه و گل های آن است. میوه ها دارای ترکیبات مختلفی از جمله املاح، ویتامین ها، فلاونوییدها، اسیدهای گیاهی و اسانس و اثرات محرک هضم، ضدیبوست، انرژی زا، خلط آور، ضدسرفه، آرام بخش، رفع بدخوابی و تسکین شوک هستند. آب نارنج به خصوص برای خروج خلط های غلیظ و زردرنگ مفید است. در ضمن، آب نارنج نارس در بعضی خواص از نوع رسیده آن قوی تر است. به همین دلیل از هر دو نوع رسیده و نارس استفاده می شود. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد. رایحه نارنج که از گل آن به دست می آید دارای خواص ضدافسردگی، آرام بخش، ضداسهال، نرم کننده پوست و جلوگیری کننده از شکنندگی مویرگ هاست. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود از پوست نارنج نارس و رسیده به صورت تازه و خشک شده در چین به فراوانی استفاده می شود. خواص دارویی پوست نارنج شامل: ضد گاستریت، ضدحساسیت، ضداسپاسم و دل درد، هضم کننده، مقوی معده و اشتهاآور است. این پوست ها ممکن است به رنگ سبز مربوط به نارنج نارس و زردرنگ مربوط به نارنج رسیده باشند. میزان مصرف پوست نارنج به عنوان دارویی روزانه ۱۰ تا ۱۵ گرم از پوست تازه یا معادل آن از نوع خشک است. در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. همچنین می توان از گل های آن چای تهیه کرد. منظور از چای، دم کرده گل های آن است. برای تهیه چای آن می توان روی ۲ گرم از گل های خشک را در یک لیوان آب جوش ریخت و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه آن را روی بخار گذاشت. سپس آن را صاف کرده و میل کرد. برای رفع بدخوابی نیز می توان هنگام خواب یک لیوان آن را مصرف کرد. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود. در غیر این صورت ممکن است اسانس گل تخریب شده و بو، طعم و خواص آن تغییر کند. بهار با بهارنارنج در فصل بهار درخت نارنج به شکوفه می نشیند و گل سفید معطری می دهد که به آن بهارنارنج می گویند و پزشکان متخصص تغذیه معتقدند این شکوفه های معطر خواص درمانی زیادی دارد. از بهارنارنج عرق تهیه می کنند که طبیعت گرم داشته و مقوی جسم و روح است. این عرق اشتهاآوری قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی مفید بوده و نشاط آور است و در تسکین ناراحتی های سینه و تپش قلب موثر است. مداومت در مصرف بهارنارنج برای رفع بزرگی طحال مفید است و چنانچه به همراه آب کرفس مصرف شود جهت استخراج سنگ های کلیه و مثانه و خرد کردن آن ها بسیار موثر است. مصرف این عرق هنگام بروز ناراحتی به افراد مبتلا به بیماری غش توصیه می شود؛ لذا وجود یک شیشه از آن در منزل لازم است. خواص درمانی نارنج به شرح زیر است: * نارنج در تحریک و تقویت عضلات قلب نقش اساسی داشته و در رفع نارسایی ها، ضعف قلب و ترومبوز بسیار موثر است. * نارنج دافع صفراست و سلول های کبدی را به کار و فعالیت واداشته و ضعف و نارسایی آن را درمان می کند و سموم بدن را از عضلات خارج کرده و از بین می برد. * اگر آب نارنج را گرفته و معادل یک سوم حجم آن گلاب اضافه کنید و هر روز صورت خود را با آن بشویید سوراخ مروری بر خواص نارنج و بهارنارنج در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. نارنج میوه درختچه ای از خانواده مرکبات است که موطن اصلی آن را چین می دانند. این میوه در قرون وسطی به عنوان دارویی توسط پزشکان عرب استفاده می شد. در قرن شانزدهم میلادی ملکه ایتالیا به نام آناماری دنرولا، اولین بار از عطر گل های آن به عنوان معطرکننده دستکش هایش استفاده کرد. از آن به بعد عطر آن به نام نرولی مشهور و استفاده از آن روز به روز بیشتر شد. گل های نارنج در ایران به نام بهار نارنج معروف است که بوی بسیار معطر و مطبوعی دارد. قسمت های مورد استفاده نارنج شامل آب میوه، پوست میوه و گل های آن است. میوه ها دارای ترکیبات مختلفی از جمله املاح، ویتامین ها، فلاونوییدها، اسیدهای گیاهی و اسانس و اثرات محرک هضم، ضدیبوست، انرژی زا، خلط آور، ضدسرفه، آرام بخش، رفع بدخوابی و تسکین شوک هستند. آب نارنج به خصوص برای خروج خلط های غلیظ و زردرنگ مفید است. در ضمن، آب نارنج نارس در بعضی خواص از نوع رسیده آن قوی تر است. به همین دلیل از هر دو نوع رسیده و نارس استفاده می شود. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد. رایحه نارنج که از گل آن به دست می آید دارای خواص ضدافسردگی، آرام بخش، ضداسهال، نرم کننده پوست و جلوگیری کننده از شکنندگی مویرگ هاست. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود از پوست نارنج نارس و رسیده به صورت تازه و خشک شده در چین به فراوانی استفاده می شود. خواص دارویی پوست نارنج شامل: ضد گاستریت، ضدحساسیت، ضداسپاسم و دل درد، هضم کننده، مقوی معده و اشتهاآور است. این پوست ها ممکن است به رنگ سبز مربوط به نارنج نارس و زردرنگ مربوط به نارنج رسیده باشند. میزان مصرف پوست نارنج به عنوان دارویی روزانه ۱۰ تا ۱۵ گرم از پوست تازه یا معادل آن از نوع خشک است. در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. همچنین می توان از گل های آن چای تهیه کرد. منظور از چای، دم کرده گل های آن است. برای تهیه چای آن می توان روی ۲ گرم از گل های خشک را در یک لیوان آب جوش ریخت و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه آن را روی بخار گذاشت. سپس آن را صاف کرده و میل کرد. برای رفع بدخوابی نیز می توان هنگام خواب یک لیوان آن را مصرف کرد. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود. در غیر این صورت ممکن است اسانس گل تخریب شده و بو، طعم و خواص آن تغییر کند. بهار با بهارنارنج در فصل بهار درخت نارنج به شکوفه می نشیند و گل سفید معطری می دهد که به آن بهارنارنج می گویند و پزشکان متخصص تغذیه معتقدند این شکوفه های معطر خواص درمانی زیادی دارد. از بهارنارنج عرق تهیه می کنند که طبیعت گرم داشته و مقوی جسم و روح است. این عرق اشتهاآوری قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی مفید بوده و نشاط آور است و در تسکین ناراحتی های سینه و تپش قلب موثر است. مداومت در مصرف بهارنارنج برای رفع بزرگی طحال مفید است و چنانچه به همراه آب کرفس مصرف شود جهت استخراج سنگ های کلیه و مثانه و خرد کردن آن ها بسیار موثر است. مصرف این عرق هنگام بروز ناراحتی به افراد مبتلا به بیماری غش توصیه می شود؛ لذا وجود یک شیشه از آن در منزل لازم است. خواص درمانی نارنج به شرح زیر است: * نارنج در تحریک و تقویت عضلات قلب نقش اساسی داشته و در رفع نارسایی ها، ضعف قلب و ترومبوز بسیار موثر است. * نارنج دافع صفراست و سلول های کبدی را به کار و فعالیت واداشته و ضعف و نارسایی آن را درمان می کند و سموم بدن را از عضلات خارج کرده و از بین می برد. * اگر آب نارنج را گرفته و معادل یک سوم حجم آن گلاب اضافه کنید و هر روز صورت خود را با آن بشویید سوراخ های صورت را مسدود کرده و پوست چهره را تقویت می کند. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد * چنانچه خلال نارنج را کوبیده و با آب میل کنید از استفراغ و تهوع جلوگیری کرده و انگل های معده و روده را از بین می برد. * برای جلوگیری از خون دماغ پنبه را به آب نارنج آغشته کرده و در سوراخ های بینی بگذارید تا خون بند آید. * رب نارنج که بر اثر جوشاندن و غلیظ کردن آب نارنج به دست می آید، تنها چاشنی خوبی برای ترش کردن غذا نیست بلکه یک مرهم ضدزخم و ضدمیکروب هم می باشد. * اگر موهای شما سست و شکننده است روزی دو مرتبه به آن ها رب نارنج بمالید تا سخت و محکم شود. * برای پاک کردن لکه های قرمز و سیاه که روی پوست صورت و بدن پیدا می شود بهتر است به رب نارنج نمک زده و روی پوست بمالید و بگذارید تا خشک شود. * برای معالجه تورم گلو از غرغره آب نارنج بهره برده و اگر دچار درد سینه، سرفه و سردرد ناشی از گرمی هستید آب نارنج را با کمی نبات جوشانده و میل کنید. * پوست نارنج ضد یبوست است و برای معده هایی که ترشی زیاد دارند بهترین داروی موثر می باشد و مربای آن نیز هاضم غذا بوده و خواص بهارنارنج را دارد. * مربای بهارنارنج نیز مقوی معده می باشد و ضد تشنج بوده و سکسکه را درمان می کند. توجه زیاده روی در خوردن نارنج به ویژه در ناشتا کبد را ضع مروری بر خواص نارنج و بهارنارنج در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. نارنج میوه درختچه ای از خانواده مرکبات است که موطن اصلی آن را چین می دانند. این میوه در قرون وسطی به عنوان دارویی توسط پزشکان عرب استفاده می شد. در قرن شانزدهم میلادی ملکه ایتالیا به نام آناماری دنرولا، اولین بار از عطر گل های آن به عنوان معطرکننده دستکش هایش استفاده کرد. از آن به بعد عطر آن به نام نرولی مشهور و استفاده از آن روز به روز بیشتر شد. گل های نارنج در ایران به نام بهار نارنج معروف است که بوی بسیار معطر و مطبوعی دارد. قسمت های مورد استفاده نارنج شامل آب میوه، پوست میوه و گل های آن است. میوه ها دارای ترکیبات مختلفی از جمله املاح، ویتامین ها، فلاونوییدها، اسیدهای گیاهی و اسانس و اثرات محرک هضم، ضدیبوست، انرژی زا، خلط آور، ضدسرفه، آرام بخش، رفع بدخوابی و تسکین شوک هستند. آب نارنج به خصوص برای خروج خلط های غلیظ و زردرنگ مفید است. در ضمن، آب نارنج نارس در بعضی خواص از نوع رسیده آن قوی تر است. به همین دلیل از هر دو نوع رسیده و نارس استفاده می شود. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد. رایحه نارنج که از گل آن به دست می آید دارای خواص ضدافسردگی، آرام بخش، ضداسهال، نرم کننده پوست و جلوگیری کننده از شکنندگی مویرگ هاست. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود از پوست نارنج نارس و رسیده به صورت تازه و خشک شده در چین به فراوانی استفاده می شود. خواص دارویی پوست نارنج شامل: ضد گاستریت، ضدحساسیت، ضداسپاسم و دل درد، هضم کننده، مقوی معده و اشتهاآور است. این پوست ها ممکن است به رنگ سبز مربوط به نارنج نارس و زردرنگ مربوط به نارنج رسیده باشند. میزان مصرف پوست نارنج به عنوان دارویی روزانه ۱۰ تا ۱۵ گرم از پوست تازه یا معادل آن از نوع خشک است. در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. همچنین می توان از گل های آن چای تهیه کرد. منظور از چای، دم کرده گل های آن است. برای تهیه چای آن می توان روی ۲ گرم از گل های خشک را در یک لیوان آب جوش ریخت و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه آن را روی بخار گذاشت. سپس آن را صاف کرده و میل کرد. برای رفع بدخوابی نیز می توان هنگام خواب یک لیوان آن را مصرف کرد. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود. در غیر این صورت ممکن است اسانس گل تخریب شده و بو، طعم و خواص آن تغییر کند. بهار با بهارنارنج در فصل بهار درخت نارنج به شکوفه می نشیند و گل سفید معطری می دهد که به آن بهارنارنج می گویند و پزشکان متخصص تغذیه معتقدند این شکوفه های معطر خواص درمانی زیادی دارد. از بهارنارنج عرق تهیه می کنند که طبیعت گرم داشته و مقوی جسم و روح است. این عرق اشتهاآوری قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی مفید بوده و نشاط آور است و در تسکین ناراحتی های سینه و تپش قلب موثر است. مداومت در مصرف بهارنارنج برای رفع بزرگی طحال مفید است و چنانچه به همراه آب کرفس مصرف شود جهت استخراج سنگ های کلیه و مثانه و خرد کردن آن ها بسیار موثر است. مصرف این عرق هنگام بروز ناراحتی به افراد مبتلا به بیماری غش توصیه می شود؛ لذا وجود یک شیشه از آن در منزل لازم است. خواص درمانی نارنج به شرح زیر است: * نارنج در تحریک و تقویت عضلات قلب نقش اساسی داشته و در رفع نارسایی ها، ضعف قلب و ترومبوز بسیار موثر است. * نارنج دافع صفراست و سلول های کبدی را به کار و فعالیت واداشته و ضعف و نارسایی آن را درمان می کند و سموم بدن را از عضلات خارج کرده و از بین می برد. * اگر آب نارنج را گرفته و معادل یک سوم حجم آن گلاب اضافه کنید و هر روز صورت خود را با آن بشویید سوراخ های صورت را مسدود کرده و پوست چهره را تقویت می کند. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد * چنانچه خلال نارنج را کوبیده و با آب میل کنید از استفراغ و تهوع جلوگیری کرده و انگل های معده و روده را از بین می برد. * برای جلوگیری از خون دماغ پنبه را به آب نارنج آغشته کرده و در سوراخ های بینی بگذارید تا خون بند آید. * رب نارنج که بر اثر جوشاندن و غلیظ کردن آب نارنج به دست می آید، تنها چاشنی خوبی برای ترش کردن غذا نیست بلکه یک مرهم ضدزخم و ضدمیکروب هم می باشد. * اگر موهای شما سست و شکننده است روزی دو مرتبه به آن ها رب نارنج بمالید تا سخت و محکم شود. * برای پاک کردن لکه های قرمز و سیاه که روی پوست صورت و بدن پیدا می شود بهتر است به رب نارنج نمک زده و روی پوست بمالید و بگذارید تا خشک شود. * برای معالجه تورم گلو از غرغره آب نارنج بهره برده و اگر دچار درد سینه، سرفه و سردرد ناشی از گرمی هستید آب نارنج را با کمی نبات جوشانده و میل کنید. * نار مروری بر خواص نارنج و بهارنارنج در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. نارنج میوه درختچه ای از خانواده مرکبات است که موطن اصلی آن را چین می دانند. این میوه در قرون وسطی به عنوان دارویی توسط پزشکان عرب استفاده می شد. در قرن شانزدهم میلادی ملکه ایتالیا به نام آناماری دنرولا، اولین بار از عطر گل های آن به عنوان معطرکننده دستکش هایش استفاده کرد. از آن به بعد عطر آن به نام نرولی مشهور و استفاده از آن روز به روز بیشتر شد. گل های نارنج در ایران به نام بهار نارنج معروف است که بوی بسیار معطر و مطبوعی دارد. قسمت های مورد استفاده نارنج شامل آب میوه، پوست میوه و گل های آن است. میوه ها دارای ترکیبات مختلفی از جمله املاح، ویتامین ها، فلاونوییدها، اسیدهای گیاهی و اسانس و اثرات محرک هضم، ضدیبوست، انرژی زا، خلط آور، ضدسرفه، آرام بخش، رفع بدخوابی و تسکین شوک هستند. آب نارنج به خصوص برای خروج خلط های غلیظ و زردرنگ مفید است. در ضمن، آب نارنج نارس در بعضی خواص از نوع رسیده آن قوی تر است. به همین دلیل از هر دو نوع رسیده و نارس استفاده می شود. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد. رایحه نارنج که از گل آن به دست می آید دارای خواص ضدافسردگی، آرام بخش، ضداسهال، نرم کننده پوست و جلوگیری کننده از شکنندگی مویرگ هاست. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود از پوست نارنج نارس و رسیده به صورت تازه و خشک شده در چین به فراوانی استفاده می شود. خواص دارویی پوست نارنج شامل: ضد گاستریت، ضدحساسیت، ضداسپاسم و دل درد، هضم کننده، مقوی معده و اشتهاآور است. این پوست ها ممکن است به رنگ سبز مربوط به نارنج نارس و زردرنگ مربوط به نارنج رسیده باشند. میزان مصرف پوست نارنج به عنوان دارویی روزانه ۱۰ تا ۱۵ گرم از پوست تازه یا معادل آن از نوع خشک است. در ایران از گل های نارنج، عرق گیاهی تولید می شود که به نام عرق بهار نارنج مشهور است. این عرق دارای خواص ضدنفخ، اسپاسم و اثر آرام بخش ضعیفی است و به این منظور استفاده می شود. همچنین می توان از گل های آن چای تهیه کرد. منظور از چای، دم کرده گل های آن است. برای تهیه چای آن می توان روی ۲ گرم از گل های خشک را در یک لیوان آب جوش ریخت و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه آن را روی بخار گذاشت. سپس آن را صاف کرده و میل کرد. برای رفع بدخوابی نیز می توان هنگام خواب یک لیوان آن را مصرف کرد. برای خشک کردن صحیح گل های نارنج هم باید گل های ناشکفته را صبح زود جمع آوری کرد و در تاریکی خشکاند البته این عمل در فصل بهار که موقع گل دهی نارنج است باید انجام شود. در غیر این صورت ممکن است اسانس گل تخریب شده و بو، طعم و خواص آن تغییر کند. بهار با بهارنارنج در فصل بهار درخت نارنج به شکوفه می نشیند و گل سفید معطری می دهد که به آن بهارنارنج می گویند و پزشکان متخصص تغذیه معتقدند این شکوفه های معطر خواص درمانی زیادی دارد. از بهارنارنج عرق تهیه می کنند که طبیعت گرم داشته و مقوی جسم و روح است. این عرق اشتهاآوری قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی مفید بوده و نشاط آور است و در تسکین ناراحتی های سینه و تپش قلب موثر است. مداومت در مصرف بهارنارنج برای رفع بزرگی طحال مفید است و چنانچه به همراه آب کرفس مصرف شود جهت استخراج سنگ های کلیه و مثانه و خرد کردن آن ها بسیار موثر است. مصرف این عرق هنگام بروز ناراحتی به افراد مبتلا به بیماری غش توصیه می شود؛ لذا وجود یک شیشه از آن در منزل لازم است. خواص درمانی نارنج به شرح زیر است: * نارنج در تحریک و تقویت عضلات قلب نقش اساسی داشته و در رفع نارسایی ها، ضعف قلب و ترومبوز بسیار موثر است. * نارنج دافع صفراست و سلول های کبدی را به کار و فعالیت واداشته و ضعف و نارسایی آن را درمان می کند و سموم بدن را از عضلات خارج کرده و از بین می برد. * اگر آب نارنج را گرفته و معادل یک سوم حجم آن گلاب اضافه کنید و هر روز صورت خود را با آن بشویید سوراخ های صورت را مسدود کرده و پوست چهره را تقویت می کند. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد * چنانچه خلال نارنج را کوبیده و با آب میل کنید از استفراغ و تهوع جلوگیری کرده و انگل های معده و روده را از بین می برد. * برای جلوگیری از خون دماغ پنبه را به آب نارنج آغشته کرده و در سوراخ های بینی بگذارید تا خون بند آید. * رب نارنج که بر اثر جوشاندن و غلیظ کردن آب نارنج به دست می آید، تنها چاشنی خوبی برای ترش کردن غذا نیست بلکه یک مرهم ضدزخم و ضدمیکروب هم می باشد. * اگر موهای شما سست و شکننده است روزی دو مرتبه به آن ها رب نارنج بمالید تا سخت و محکم شود. * برای پاک کردن لکه های قرمز و سیاه که روی پوست صورت و بدن پیدا می شود بهتر است به رب نارنج نمک زده و روی پوست بمالید و بگذارید تا خشک شود. * برای معالجه تورم گلو از غرغره آب نارنج بهره برده و اگر دچار درد سینه، سرفه و سردرد ناشی از گرمی هستید آب نارنج را با کمی نبات جوشانده و میل کنید. * پوست نارنج ضد یبوست است و برای معده هایی که ترشی زیاد دارند بهترین داروی موثر می باشد و مربای آن نیز هاضم غذا بوده و خواص بهارنارنج را دارد. * مربای بهارنارنج نیز مقوی معده می باشد و ضد تشنج بوده و سکسکه را درمان می کند. توجه زیاده روی در خوردن نارنج به ویژه در ناشتا کبد را ضعیف می کند و موجب ضعف معده می شود. زیاد بوییدن بهارنارنج نیز بی خوابی می آورد و چنانچه عرق بهارنارنج بیش از یک سال در شیشه بماند خاصیت خود را از دست داده و زود فاسد شده و کپک می زند؛ لذا این عرق در شیشه های مات محفوظ تر می ماند. منبع :تبیان نج ضد یبوست است و برای معده هایی که ترشی زیاد دارند بهترین داروی موثر می باشد و مربای آن نیز هاضم غذا بوده و خواص بهارنارنج را دارد. * مربای بهارنارنج نیز مقوی معده می باشد و ضد تشنج بوده و سکسکه را درمان می کند. توجه زیاده روی در خوردن نارنج به ویژه در ناشتا کبد را ضعیف می کند و موجب ضعف معده می شود. زیاد بوییدن بهارنارنج نیز بی خوابی می آورد و چنانچه عرق بهارنارنج بیش از یک سال در شیشه بماند خاصیت خود را از دست داده و زود فاسد شده و کپک می زند؛ لذا این عرق در شیشه های مات محفوظ تر می ماند. منبع :تبیان یف می کند و موجب ضعف معده می شود. زیاد بوییدن بهارنارنج نیز بی خوابی می آورد و چنانچه عرق بهارنارنج بیش از یک سال در شیشه بماند خاصیت خود را از دست داده و زود فاسد شده و کپک می زند؛ لذا این عرق در شیشه های مات محفوظ تر می ماند. منبع :تبیان های صورت را مسدود کرده و پوست چهره را تقویت می کند. از دیگر اثرات آب نارنج می توان به ضدسرطان، ضدحساسیت، آنتی اکسیدان، محافظ کبد، کاهنده قند، کلسترول خون، پایین آورنده پرفشاری خون، کاهش اسیداوریک و محرک سیستم ایمنی بدن اشاره کرد * چنانچه خلال نارنج را کوبیده و با آب میل کنید از استفراغ و تهوع جلوگیری کرده و انگل های معده و روده را از بین می برد. * برای جلوگیری از خون دماغ پنبه را به آب نارنج آغشته کرده و در سوراخ های بینی بگذارید تا خون بند آید. * رب نارنج که بر اثر جوشاندن و غلیظ کردن آب نارنج به دست می آید، تنها چاشنی خوبی برای ترش کردن غذا نیست بلکه یک مرهم ضدزخم و ضدمیکروب هم می باشد. * اگر موهای شما سست و شکننده است روزی دو مرتبه به آن ها رب نارنج بمالید تا سخت و محکم شود. * برای پاک کردن لکه های قرمز و سیاه که روی پوست صورت و بدن پیدا می شود بهتر است به رب نارنج نمک زده و روی پوست بمالید و بگذارید تا خشک شود. * برای معالجه تورم گلو از غرغره آب نارنج بهره برده و اگر دچار درد سینه، سرفه و سردرد ناشی از گرمی هستید آب نارنج را با کمی نبات جوشانده و میل کنید. * پوست نارنج ضد یبوست است و برای معده هایی که ترشی زیاد دارند بهترین داروی موثر می باشد و مربای آن نیز هاضم غذا بوده و خواص بهارنارنج را دارد. * مربای بهارنارنج نیز مقوی معده می باشد و ضد تشنج بوده و سکسکه را درمان می کند. توجه زیاده روی در خوردن نارنج به ویژه در ناشتا کبد را ضعیف می کند و موجب ضعف معده می شود. زیاد بوییدن بهارنارنج نیز بی خوابی می آورد و چنانچه عرق بهارنارنج بیش از یک سال در شیشه بماند خاصیت خود را از دست داده و زود فاسد شده و کپک می زند؛ لذا این عرق در شیشه های مات محفوظ تر می ماند. منبع :تبیان